เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูง (Falling Dart impact Tester – Advanced)
เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูงนี้มีการผลิตตามมาตรฐาน ASTM D1709
Test Methods A and B are used to establish the weight of the dart when 50 % of the specimens fail under the conditions specified. Data obtained by one test method cannot be compared directly with the other test method nor with those obtained from tests employing different conditions of missile velocity, impinging surface diameter, effective specimen diameter, material construction and finish of the dart head, and film thickness. The values obtained by these test variables are highly dependent on the method of film fabrication.
The results obtained by Test Methods A and B are greatly influenced by the quality of film under test. The confidence limits of data obtained by this procedure can, therefore, vary significantly, depending on the sample quality, uniformity of film gage, die marks, contaminants, etc. (see Section 15).
Test Methods A and B have been found useful for specification purposes.
NOTE 4: With sufficient data, correlation between test results and field performance can usually be established.
The impact resistance of plastic film, while partly dependent on thickness, has no simple correlation with sample thickness. Hence, impact values cannot be normalized over a range of thickness without producing misleading data as to the actual impact resistance of the material. Data from these test methods are comparable only for specimens that vary by no more than ±25 % from the nominal or average thickness of the specimens tested.
Several impact test methods are used for film. It is sometimes desirable to know the relationships among test results derived by different test methods. A study was conducted in which four films made from two resins (polypropylene and linear low-density polyethylene), with two film thicknesses for each resin, were impacted using Test Methods D1709 (Method A), D3420 (Procedures A and B), and D4272. The test results are shown in the Appendix. Differences in results between Test Methods D1709 and D4272 are not unusual since Test Methods D1709 represents failure initiated energy, while Test Method D4272 is initiation plus completion energy. Some films exhibit consistency when the initiation energy is the same as the total energy. This statement and the test data also appear in the significance sections and appendixes of Test Methods D3420 and D4272.
1. Scope
1.1 These test methods cover the determination of the energy that causes plastic film to fail under specified conditions of impact of a free-falling dart. This energy is expressed in terms of the weight (mass) of the missile falling from a specified height which would result in 50% failure of specimens tested.
1.2 Two test methods are described:
1.3 Two testing techniques are described:
1.3.1 The standard technique is the staircase method. By this technique, the missile weight employed during the test is decreased or increased by uniform increments after the testing of each specimen, depending upon the result (fail or not fail) observed for the specimen.
1.3.2 The alternative technique provides for testing specimens in successive groups of ten. One missile weight is employed for each group and the missile weight is varied in uniform increments from group to group.
1.3.3 The staircase technique and the alternative technique give equivalent results both as to the values of impact failure weight which are obtained and as to the precisions with which they are determined.
1.4 The values stated in SI units are to be regarded as standard. The values stated in parentheses are for information only.
NOTE 1: Tests on materials that do not break, for any reason, are not considered to be valid. It has been noted that certain materials may stretch so far as to bottom out at the base of certain test instruments without actually rupturing. Subcommittee D20.19 is currently considering methods for testing these materials. Anyone interested in participating in a Task Group should contact the Chairman of Subcommittee D20.19 through ASTM International Headquarters.
1.5 This standard does not purport to address the safety concerns, if any, associated with its use. It is the responsibility of the user of this standard to establish appropriate safety and health practices and determine the applicability of regulatory limitations prior to use.
NOTE 2: Film has been arbitrarily defined as sheeting having nominal thickness not greater than 0.25 mm (0.010 in.).
NOTE 3: This test method is technically equivalent to ISO 7765-1: 1988, with the exception of a larger tolerance on the drop height in Test Method B, smaller tolerances on the dart diameters for Test Methods A and B, and the requirement for a vented dart well in 5.1.1. Also, the ISO method does not allow the alternative testing technique described in Section 11 of this test method.
1.6 This international standard was developed in accordance with internationally recognized principles on standardization established in the Decision on Principles for the Development of International Standards, Guides and Recommendations issued by the World Trade Organization Technical Barriers to Trade (TBT) Committee.
เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูง (Falling Dart impact Tester – Advanced)
เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูง(Falling Dart impact Tester – Advanced)นี้มีการผลิตตามมาตรฐาน ASTM D1709
1 เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูง(Falling Dart impact Tester – Advanced)นี้มีการผลิตตามมาตรฐาน ASTM D1709 วิธีทดสอบ A และ B ใช้เพื่อกำหนดน้ำหนักเมื่อ 50% ของชิ้นงานทดสอบ ภายใต้เงื่อนไขที่กำหนด ข้อมูลที่ได้จากวิธีการทดสอบสามารถเปรียบเทียบได้โดยตรงกับวิธีการทดสอบแบบอื่นหรือจากข้อมูลที่ได้จากการทดสอบที่ใช้สภาวะความเร็วของเครื่องทดสอบแรงกระแทก ASTM D1709 ที่เส้นผ่าศูนย์กลางของพื้นผิวกระทบเส้นผ่านศูนย์กลางของชิ้นงานที่มีประสิทธิภาพการทดสอบแรงกระแทก ของวัสดุและความหนาของฟิล์มและวัสดุที่ต้องการทดสอบ ค่าที่ได้จากตัวแปรทดสอบเหล่านี้ขึ้นอยู่กับวิธีการผลิตฟิล์ม พลาสติก และวัสดุที่ต้องการทดสอบ
2 เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูง(Falling Dart impact Tester – Advanced)นี้มีการผลิตตามมาตรฐาน ASTM D1709 ผลการทดสอบที่ได้จากวิธีทดสอบ A และ B มีผลอย่างมากต่อคุณภาพของฟิล์มภายใต้การทดสอบตามมาตรฐาน ASTM D1709 ข้อมูลที่ได้จากขั้นตอนนี้อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับคุณภาพของตัวอย่างของเครื่องทดสอบแรงกระแทก ความสม่ำเสมอ ของฟิล์ม พลาสติก และวัสดุที่ต้องการทดสอบ
3 เครื่องทดสอบแรงกระแทกระดับสูง(Falling Dart impact Tester – Advanced)นี้มีการผลิตตามมาตรฐาน ASTM D1709 วิธีทดสอบ A และ B พบว่ามีประโยชน์สำหรับวัตถุประสงค์ในการทดสอบแรงตกกระแทก
หมายเหตุ 4: เมื่อมีข้อมูลเพียงพอแล้วจะสามารถสร้างความสัมพันธ์ระหว่างผลการทดสอบและประสิทธิภาพของฟิล์ม และ พลาสติก
4. ความทนต่อการทดสอบแรงกระแทกของฟิล์มพลาสติกบางส่วนขึ้นอยู่กับความหนา ความต้านทานแรงกระแทกของวัสดุ ข้อมูลจากวิธีการทดสอบเหล่านี้สามารถเทียบได้กับชิ้นงานทดสอบที่มีความแตกต่างไม่เกิน± 25% จากความหนาปานกลางหรือค่าเฉลี่ยของชิ้นงานทดสอบ
5 มีการทดสอบแรงกระแทก หลายรูปแบบสำหรับฟิล์ม และ พลาสติก ทราบความสัมพันธ์ระหว่างผลการทดสอบที่ได้จากวิธีการทดสอบที่ต่างกัน การทดลองทำฟิล์มทั้งสี่ชนิดที่ทำจากเรซิน (พอลิโพรพิลีนและโพลิเอธิลีนความหนาแน่นต่ำ) และมีความหนาฟิล์มสองชั้นสำหรับเรซินแต่ละชนิดได้รับผลกระทบโดยใช้วิธีทดสอบ D1709 (วิธี A), D3420 (ขั้นตอน A และ B) และ D4272 ผลการทดสอบแสดงไว้ในภาคผนวก ผลต่างระหว่างวิธีการทดสอบ D1709 และ D4272 วิธีทดสอบ D1709 แสดงถึงพลังงานที่เกิดจากการทดสอบแรงกระแทก ขณะที่วิธีทดสอบ D4272 คือการเริ่มต้นและพลังงานที่สมบูรณ์ การทดสอยแรงกระแทกของฟิล์มมีความสอดคล้องกันเมื่อพลังงานเริ่มต้นเท่ากับพลังงานรวม ข้อมูลการทดสอบยังปรากฏในส่วนที่สำคัญและภาคผนวกของวิธีทดสอบ D3420 และ D4272
1.1 วิธีการทดสอบแรงกระแทกครอบคลุมถึงการกำหนดพลังงานที่ทำให้แผ่นฟิล์มพลาสติกล้มเหลวภายใต้เงื่อนไขที่ระบุไว้ในผลกระทบของแรงกระแทก พลังงานนี้จะแสดงในรูปของน้ำหนัก (มวล) ของแรงกระแทกที่ตกลงมาจากความสูงที่กำหนดซึ่งจะส่งผลต่อชิ้นงานทดสอบ
1.6 มาตรฐานสากลฉบับนี้ได้รับการพัฒนาตามหลักการที่ได้รับการยอมรับในระดับสากลเกี่ยวกับมาตรฐานที่กำหนดขึ้นในการตัดสินใจเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ในการพัฒนามาตรฐานข้อแนะนำและข้อแนะนำระหว่างประเทศที่ออกโดยคณะกรรมการด้านเทคนิคและปัญหาทางการค้าขององค์การการค้าโลก (TBT)
